"Muziekbelevenis"

Het Royal Opera House is een indrukwekkend gebouw. Op een oppervlakte van 80.000 meter zijn er grote tuinen, peperdure winkeltjes, en tearooms zoals het franse Fauchon, waar elke slok capuccino een eurootje kostte. Gelukkig was er in de pauze van het concert alleen maar een flesje water te krijgen zodat deze uitgave enigszins gecompenseerd werd. Binnen heeft het gebouw met zijn sierlijke poortjes, immense houten deuren en marmeren vloeren, veel weg van een arabisch paleis. We hadden ons verheugd op de beroemde italiaanse dirigent Claudio Abbado, hij overleed echter twee weken geleden. Dat hadden wij dus weer, gelukkig leefde de pianist Maurizio Pollini nog wel! We dachten een soort romantische, haarwapperende iitaliaan op te zien komen, maar er kwam een soort sloffende ambtenaar op het podium. De vervangende dirigent was een ijdele man, met de omvang van Pavarotti. Dirigeren kon hij wel. Mauritio Pollini schoof wat heen en weer op zijn beethoven bankje en begon toen hemels Mozart te spelen. Er waren bijna geen Omani's. Het merendeel waren expats. Iedereen was mooi opgedoft, een hoog botox gehalte en bij sommigen was de verkleedkist open gegaan. Tussen de verschillende delen van het stuk begon men al te klappen, wat een  hemeltergende blik van de dirigent opleverde. .Pollini wachtte even onverstoorbaar en speelde weer virtuoos verder, alsof het zo hoorde. Na afloop van het piano concert, werden er vele handen geschud van de orkestleden en de dirigent. PAUZE.....Na een flesje water kwam Beethoven aan de beurt. Zijn zevende symfonie. Heel mooi uitgevoerd. 40 minuten later schuifelde iedereen naar z'n hummers, torenhoge toyota's, bentlley's en andere tanks. Ons huurautootje leek wel een madurodam vervoermiddeltje. De logistiek was slecht geregeld. Grote opstoppingen. Toch zijn we thuis gekomen. De grote Moskee was ook een gebouw van indrukwekkende schoonheid. Loodzware swarovki kroonluchters verlichten de egyptisch zandstenen muren en de wit marmeren vloeren. Wij vonden de Omayad moskee in Damascus mooier. Er werd meer in geleefd. Deze moskee was wel veel lichter dan die in Damscus. Soberder en strakker. Gisteravond zijn we met de boys en Karen wezen eten in een turks restaurant, wat hebben we weer gelachen!!!!!! De boys zijn vrolijk en stout.vanmorgen hebben we roerend afscheid genomen van Mo, Ab en Karen, waar zelfs tranen van Karen aan te pas kwamen.We hebben beloofd dat we op de terugweg nog 2 nachtjes komen logeren. Vanmorgen zijn we vertrokken naar Sur.